Psychoterapia psychodynamiczna

Psychoterapia psychodynamiczna jest formą leczenia, opartą na budowaniu bezpiecznej relacji, w której możliwe staje się doświadczanie i uświadomienie sobie wypartych myśli, uczuć oraz sposobów radzenia sobie z nimi. W szczególny sposób skoncentrowana jest na wewnętrznych konfliktach, które blokują nasze możliwości rozwoju, zaburzają nasze relacje z ludźmi i są przyczyną objawów, w tym także somatycznych, i przez to stają się źródłem cierpienia.

W ramach podejścia psychodynamicznego sesje psychoterapeutyczne są cyklem regularnych spotkań, odbywających się z częstotliwością 1-2 razy w tygodniu, w stałym, umówionym terminie, zawsze z tym samym psychoterapeutą. Czas trwania procesu terapeutycznego jest zindywidualizowany i związany między innymi z rodzajem i nasileniem problemów, z którymi zgłosił się pacjent, jego motywacją do leczenia, możliwościami intelektualno-emocjonalnymi. Psychoterapia psychodynamiczna należy do terapii długoterminowych – rozgrywa się  zazwyczaj na przestrzeni od 1-2 do kilku lat. Toczy się w oparciu o relację terapeutyczną, czyli więź, jaka rozwija się pomiędzy pacjentem a terapeutą w trakcie trwania leczenia. Pacjent zachęcany jest do swobodnego dzielenia się swoimi myślami, skojarzeniami, odczuciami. Terapeuta stawia hipotezy dotyczące życia psychicznego pacjenta, uwzględniając treści wnoszone przez niego podczas sesji, dane biograficzne i dynamikę relacji terapeutycznej.

Choć perspektywa długiej pracy w ramach psychoterapii psychodynamicznej może działać zniechęcająco, to uspokajać może fakt, że oczekiwane zmiany u pacjenta mają miejsce już w trakcie procesów zachodzących w terapii, a nie są efektem, który pojawia się dopiero w momencie jej zakończenia. Ponadto celem psychoterapii psychodynamicznej jest wypracowanie głębokich i stałych zmian, które mogą przekładać się na zdrowe funkcjonowanie na wielu poziomach życia – nie tylko w obrębie zgłaszanego problemu.

Psychoterapia w podejściu psychodynamicznym skierowana jest do osób cierpiących na:

• kryzysy natury psychologicznej oraz trudności w relacjach interpersonalnych;
• zaburzenia depresyjne i inne zaburzenia nastroju;
• zaburzenia zachowania;
• zaburzenia osobowości;
• zaburzenia nerwicowe;
• dolegliwości psychosomatyczne i inne.